චිත‍්‍රපටයේ අතිරේක නළුනිළියන්ගේ ක‍්‍රියාකාරකම් බොහොමයක් නිර්මාණය කරන ලද්දේ දිවි ගලවාගත් මගීන්ගේ සැබෑ අත්දැකීම් ඇසුරෙනි. එක් දර්ශනයක කුඩා දැරියන් දෙදෙනකු ජීවිතාරක්ෂක බෝට්ටුවකට නංවන ඔවුන්ගේ පියා පවසනුයේ,”අම්මගෙ අත අල්ලාගෙන හොඳ ළමයෙක් වගේ ඉන්න” යනුවෙනි. ඊවා හාර්ට් නම් වූ දැරිය පසු කලෙක පැවසුවේ පියා තමාට පැවසූ අවසන් වදන් එය බවය.
මිලියන 15 ක ජල ධාරිතාවයකින් යුත් ජලාශයේ මල සිරුරු පාවෙමින් තිබෙන දර්ශනයේ එම අතිරේක ශිල්පීන්ගේ සිරුරුවල ජලයට අනාවරණය වූ විට ස්ඵටීකරණය වන විශේෂ පව්ඩර් වර්ගයක් ආලේප කරන ලදී. හිස කෙස්වල හා ඇඳුම් වල වැක්ස් ආලේප කරන ලද්දේය. එම සිරුරු සීතලට ගල් වී තිබෙන පෙනුම ලබාගත්තේ ඒ ආකාරයෙනි. ටයිටනික් ගිලෙන අවස්ථාවේ ඊට වඩාත් ආසන්නයේ ගමන් ගත් නෞකාව එස් එස් කැලිෆෝනියන් නම් විය.
කැලිෆෝනියන් නැව තම රේඩියෝ උපකරණ ක‍්‍රියාවිරහිත කර තිබීම හේතුවෙන් ටයිටනික් නැවෙන් යැවූ ආධාර පැතීමේ පණිවුඩ ඔවුන්ට ලැබුණේ නැත. (නෞකාවක රේඩියෝ උපකරණ කිසිම අවස්ථාවක ක‍්‍රියාවිරහිත කිරීම ජාත්‍යන්තර තහනම් නීතියකි) එපමණක් නොව ටයිටනික් නැවෙන් අහසට විදිනු ලැබූ ආපදා ආලෝක එළි සඳහාද ඔවුන් ප‍්‍රතිචාර දක්වා තිබුණේ නැත. කැලිෆෝනියා නැවේ රේඩියෝ යන්ත‍්‍ර ක‍්‍රියාවිරහිත කිරීමේ දර්ශන කැමරන් විසින් රූගත කොට තිබුණද සංස්කරණයේදී ඒවා ඉවත් කිරීමට තීරණය විය.
තීරණාත්මක ඓතිහාසික සත්‍යයක් චිත‍්‍රපටයෙන් ඉවත් වූයේ ඒ අයුරිනි. පලමු සංස්කරණයේදී චිත‍්‍රපටයේ අවසානය ලෙස යෙදීමට කැමරන් කල්පනා කළේ දියමන්ති මාලය සොයා, පැසිෆික් සාගරයේ ගිලූණු ටයිටනික් ගවේෂණය කළ බ්‍රොක් ලොවෙට්ගේ කතාවට විසඳුමක් ලබා දෙන්නටය. එය මෙසේය. බ්‍රොක් හා මහළු රෝස්ගේ මිණිපිරිය ගවේෂණ නෞකාවේ ඩෙක් එක මත සිටියදී ඔවුන් දකින්නේ නැව කෙළවරට ඇවිද යන මහළු රෝස්ය. එය දකින ඔවුන් බිය වන්නේ ඇය දිවි නසාගන්නට සැරසෙතැයි සිතාය. රෝස් පසුව හෙළි කරන්නේ ඇය සතුව සමුදුරු හදවත දියමන්තිය ඇති බවත් එය විකුණා කාල්ගේ (ඇගේ පෙර සහකරුවා) මුදලින් ජීවත්වන්නට ඇගේ අදහසක් නොමැති බවත්ය. ජීවිතය මිල කළ නොහැකි බව පවසන ඇය දියමන්ති පළඳනාව මුහුදට විසි කරයි. නිධානය ලබාගැනීමේ බලාපොරොත්තුව නිශ්ඵල බව වටහාගන්නා බ්‍රොක් තමාගේ මෝඩකමට සිනාසෙයි. රෝස් නිදාගැනීම පිණිස තම කැබින් කාමරයට යයි. එහෙත් පසුව තම අදහස් වෙනස් කළ කැමරන්, බ්‍රොක් වෙත අවධානය යොමු කිරීමෙන් ටයිටනික් ගිලී යාමෙන් පේ‍්‍රක්ෂකයන් තුළ වූ කම්පනය ඛණ්ඩනය වන බවත් එය නොකළයුතු බවත් වටහා ගත්තේය. මහළු රෝස් හුදකලාවම පැමිණ මාලය මුහුදට වීසි කරන දර්ශනය යොදාගන්නා ලද්දේ එබැවිනි. විශාල මුදලක් වැය කරමින් තමන් සොයනා සමුදුරු දියමන්ති මාලය තමන්ගේ නැව මතු පිටදීම නැවත මුහුදුබත් වූ බව බ්‍රොක් කිසිදා දැනගත්තේ නැත.
චිත‍්‍රපටයේ සංගීතය නිර්මාණය කළ ජේම්ස් හෝනර් චිත‍්‍රපටයේ බොහෝ තැන්හි ඇසෙන ආලාප හඬ ගැයීම පිණිස ගායිකාවන් 30 ක් පමණ අත්හදා බැලීමෙන් පසු අවසානයේ තෝරා ගන්නා ලද්දේ නෝර්වේජියානු ගායිකාවක වූ සිසෙල් ය. හෝනර් ඊට අමතරව ගීත රචක විල් ජෙනින්ග්ස් ලවා ”මයි හාර්ට් විල් ගෝ ඔන්” නම් ගීතය රහසේම ලියවා ගත්තේය. එහෙත් කිසිම ගීතයක් තම චිත‍්‍රපටයට ඇතුළත් කිරීමට කැමරන් කැමති වූයේ නැත. ගීතයේ මහිමය කලින්ම දැන සිටි හෝනර් ඉන් අධෛර්යයට පත් නොවී අත්හදා බැලීමක් ලෙස එය සෙලින් ඩියෝන් ලවා ගායනා කරවා එය කීප විටක්ම ඔහුට ශ‍්‍රවණය කරවා චිත‍්‍රපටයේ අවසානයට ඇතුලත් කරන්නට අසීරුවෙන් කැමති කරවා ගත්තේය.
හෝනර් සෙලින්ට ගීතයේ තනුව වාදනය කොට පෙන්වූ පසු ඇය ඔහුගේ ඉල්ලීම ප‍්‍රතික්ෂේප කළාය. හෝනර්ගේ ගායන විලාසය ඇයට දිරවූයේ නැත. පසුව ඇය ඊට කැමති වූයේ සිය සැමියා වූ රෙනේගේ ඉල්ලීම නිසාය. (අමෙරිකානු සිනමාවේ හොඳම ගීත 100 අතරින් 14 වන ස්ථානයට ”මයි හාර්ට් විල් ගෝ ඔන්” ගීතය විචාරකයන් විසින් තෝරා ඇත්තේය. එසේම 70 වෙනි ඇකඩමි ඔස්කාර් 1998 සම්මාන උළෙලේ හොඳම ගීතය ලෙස එය සම්මාන ලැබීය.)
හොඳම චිත‍්‍රපටය, හොඳම අධ්‍යක්ෂණය, හොඳම තිර රචනය හා හොඳම සංස්කරණය සඳහා එකම පුද්ගලයෙකු (කැමරන්) සම්මාන ලබාගත් පලමු අවස්ථායව මෙය විය. ටයිටනික් අධ්‍යක්ෂණය හා තිර රචනය වෙනුවෙන් කැමරන් ඩොලර් මිලියන 8 ක් හා ආදායමෙන් කිසියම් ප‍්‍රතිශතයක් සිය ගාස්තු ලෙස අය කර තිබේ.
ජැක් පහල තට්ටුවක විලංගු ලා සිටින අවස්ථාවේ රෝස්, ජැක්ව සොයමින් කොරිඩෝරවල දුවන දර්ශනයේ එම කොරිඩෝරයට ගලා එන ජලය මෙක්සිකෝ දර්ශනතලය ඉදි කර තිබූ පැසිෆික් සාගරයේ ජලයයි. එම රූගත කිරීම සිදු කරනු ලැබූ මධ්‍යම රාත‍්‍රියේ කොරිඩෝරයේ ගලා එන්නේ අධික ශිතලෙන් යුත් පැසිෆික් ජලය බව කේට් දැන සිටියේ නැත. අප දකින්නේ එම අවස්ථාවේ අධික ශීත ජලයට හසුව යට කිමිදෙන ඇගේ සැබෑ හැඟීම්ය.
කාල් හා රෝස් එක්ව කෝපි පානය කරන දර්ශනයේ කාල් එක්වරම කෝප වී කෝපි මේසය පෙරලන අවස්ථාවේද පල වන්නේ ඇගේ සැබෑ හැඟීම් ය. ඒ අවස්ථාවේ කාල් මේසය පෙරලන බව ඇය කළින් දැන සිටියේ නැත.
නෞකාවේ රෝස්ගේ කාමරයෙහි ඇය සතුව තිබෙන්නේ පිකාසෝගේ චිත‍්‍රවල සැබෑ මුල් පිටපත්ය. එම කාලයේ ඔහු එතරම් ප‍්‍රසිද්ධ චිත‍්‍ර ශිල්පියෙක් නොවීය.
නැවෙහි ගමන් කළේ එකම එක කළු ජාතිකයෙක් පමණි. ජෝශප් පිලිප්ස් ලෙමසියර් ලාරෝචේ නම් ඔහු හයිටියේ බලවත් පවුලක සාමාජිකයකු විය. ඔහුගේ මාමා වූයේ හයිටි ජනාධිපතිවරයකු වූ ඩෙසලයින් සින්සිනාටස් ලෙකොන්ටේ ය. සුදු ජාතික කාන්තාවක් හා විවාහ වී සිටි ඔහු තම භාර්යාව හා දියණියන් දෙදෙනා ජීවිතාරක්ෂක බෝට්ටුවකට නංවා ගලවා යවා නැව සමඟ මුහුදුබත් විය. ඔහුගේ සිරුර සොයා ගැනීමට හැකි වූයේ නැත. නැව ගිලෙන අවස්ථාවේ දුම් නල කඩා වැටී ඊට යටවීමෙන්ද බොහෝ දෙනෙක් මරණයට පත් වූහ. චිත‍්‍රපටයේ ජැක්ගේ අතිජාත මිතුරා ෆැබි‍්‍රසියෝ මරණයට පත්වන්නේද එසේය. සැබෑ ටයිටනික් ඛේදවාචකයේ ද මෙසේ මරණයට පත් වූ බොහෝ දෙනෙක් සිටියහ. නැවෙහි ගමන් කළ පොහොසත්ම පුද්ගලයා ලෙස රෝස් ජැක්ට හඳුන්වා දෙන ජෝන් ජාකොබ් ඇස්ටර් මියගියේ එසේ දුම් නලයකට යට වීමෙනි. පසුව ඔහුගේ සිරුර සොයා ගන්නා විට ඔහුගේ මුහුණ හඳුනාගත නොහැකි ලෙස දැලි වලින් වැසී තිබිණි.
ඔහු හඳුනාගනු ලැබුවේ කමිස කොලරයේ තිබූ සළකුණිනි. ඔහුගේ 18 හැවිරිදි තරුණ බිරිඳ ජීවිතාරක්ෂක බෝට්ටුවකට නැග තිබිණි. එසේම මුහුදට වැටුණු ජැක් ඇතුළු බොහෝ දෙනෙක් මියගියේ ජලයේ අධික ශීතල නිසාවෙන් ඇති වූ හයිපොතේමියා තත්ත්වය නිසාය. ටයිටනික් ගිලූණු 1912 අපේ‍්‍රල් 15 දින උතුරු අත්ලාන්තික් සාගරයේ උෂ්ණත්වය ෆැරන්හයිට් අංශක 28 ක් ලෙස වාර්තා වී තිබේ. සාමාන්‍යයෙන් ජලයේදී මිනිස් සිරුරක උෂ්ණත්වය වාතයේදීට වඩා 30 ගුණයක් වේගයකින් ඉවත් වෙයි. ෆැරන්හයිට් 89 ට වඩා පහත තත්ත්වයකදී කෝමා තත්ත්වයක් ඇති වීමේ අවදානම වැඩිය. 86 ට වඩා අඩු තත්ත්වයකදී හෘදයාබාධ තත්ත්වයන් ඇතිවේ. ඒ අනුව අංශක 28 ක තත්ත්වයක භයානකකම සඳහන් කිරීමට පවා නොහැක.
චිත‍්‍රපටයේ ධාවන කාලය පැය 2 විනාඩි 40 එය හරියටම ටයිටනික් නැව අයිස් පර්වතයෙහි ගැටීමෙන් පසු මුහුදුබත් වීමට ගිය කාලයට සමානය. චිත‍්‍රපටයේ සමස්ත වියදම ඩොලර් මිලියන 200 ක් වූ අතර එක් විනාඩියකට ඩොලර් මිලියනයක් වැය වී තිබිණි. ඔස්කාර් සම්මාන උළෙලෙහිදී මෙම දීර්ඝ කාලය ප‍්‍රශ්නයක් වෙතැයි අදහස් කළ ෆොක්ස් සමාගම චිත‍්‍රපටය නැවත සංස්කරණය කොට පැයක පමණ කාලයක් අඩු කළයුතු යැයි යෝජනා කළහ. කැමරන් ඊට දැඩිව විරුද්ධ විය. ”ඔබට මගේ චිත‍්‍රපටය කපන්න අවශ්‍යද? ඔබට මට වෙඩි තියන්න වෙනවා. ඔබට මට වෙඩි තියන්න ඕනෙද? එහෙනම් මාව මරන්න වෙනවා.” කැමරන් තම විරෝධය පළ කළේ එසේය.
නෞකාවේ එන්ජින් කාමර රූගත කිරීම අපහසු කාරියක් විය. විශාල එන්ජින් නැවත ඉදි කිරීම වියදම් අධික හා කාලයක් ගතවන කටයුත්තක් බැවින් ඊට විකල්ප විසඳුමක් සොයන ලද්දේය. දෙවන ලෝක යුද්ධ සමයේ භාණ්ඩ ප‍්‍රවාහනය පිණිස යොදාගත් එස් එස් ජෙරමියා ඔ බ‍්‍රයන් නම් නෞකාවක් තවමත් හොඳ ධාවන තත්ත්වයෙන් යුතුව කැලිෆෝනියාවේ සැන් ෆ‍්‍රැන්සිස්කෝ වරායෙහි නැංගුරම් ලා තිබෙන බව දැනගන්නට ලැබිණි. වහාම පරීක්ෂා කරන ලදුව එය සිලින්ඩර තුනේ ධාරිතාව සහිත එන්ජින් වලින් යුතු එකක් බව පෙනී ගියේය. ටයිටනික් නෞකාවේ එන්ජින් සිලින්ඩර හතරේ ඒවා විය. වෙනත් විකල්පයක් නොමැති කල එය තෝරා ගන්නා ලදී. නෞකාවේ එන්ජින් කාමරවල දර්ශන රූගත කරන ලද්දේ එහිය.
නැව අයිස් කන්දෙහි තත්පර 37 ක කාලයක් ගැටී ඇති අතර චිත‍්‍රපටයෙහිද එම ගැටෙන දර්ශනයේ ධාවන කාලයද තත්පර 37 කි.
සමුදුරු හදවත දියමන්තියේ කතාව සැබෑ එකක් නොව කැමරන් විසින් රෝස්ගේ කතාව හෙළිවීමට සාධකයක් ලෙස එක් කළ පුවතකි. චිත‍්‍රපටයේ බ්‍රොක්, මහළු රෝස්ට පවසන්නේ 16 වන ලූවී රජුගේ ඔටුන්නෙහි ඔබ්බවා තිබූ ‘බලාපොරොත්තුවේ දියමන්තිය’ (Diomond of Hope) 1792 දී අතුරුදන් වන බවත් පසු කාලයක එය හදවතක හැඩයට නැවත කපන ලදුව සමුදුරු හදවත (The Heart of the Ocean) ලෙස නම් කොට ඇති බවත්ය. සැබෑ කතාව වෙනකකි. බලාපොරොත්තුවේ දියමන්තිය 16 වන ලූවී රජු විසින් සිය බිසව වන මාරි ඇන්ටොනයිට් බිසවට ඇගේ දියමන්ති එකතුවට තෑගි කරන ලද්දකි. (ප‍්‍රංශ ජනතාව ආහාර ඉල්ලා රජ මාලිගය වැටලූ කල්හි ”පාන් නැත්නම් කේක් කාපල්ලා”යැයි පැවසූ කුප‍්‍රකට රැජින ඇයය) මේ බලාපොරොත්තුවේ දියමන්තිය වොෂින්ටන්හි ස්මිත්සොනියන් ස්වභාවික ඉතිහාස කෞතුකාගාරයේ මහජන ප‍්‍රදර්ශනයට තබා තිබේ. මෙය ටයිටනික් ඉතිහාසයට සම්බන්ධ නැත. එහෙත් ටයිටනික් චිත‍්‍රපටය ප‍්‍රදර්ශනය වීමෙන් පසු පේ‍්‍රක්ෂකයන්ගේ සමුදුරු හදවත දියමන්ති ෆැන්ටසිය සැබෑ කරනු පිණිස ඇස්පේ‍්‍ර සහ ගැරඞ් ස්වර්ණාභරණ නිෂ්පාදන සමාගම සමුදුරු හදවත දියමන්තිය සහිත ගෙල පළඳනාවක් නිපදවීමට තීරණය කළහ. 1998 ඇකඩමි සම්මාන උළෙලේදී ”මයි හාර්ට් විල් ගෝ ඔන්”ගීතය සෙලින් ඩියෝන් ගායනා කළේ හදවතක හැඩයට කපන ලද කැරට් 170 ක ඉන්ද්‍රනීල (Sapphire) මැණිකක් වටා කැරට් 30 දියමන්ති 65 ක් ඔබ්බවා නිර්මාණය කරන ලද එම ගෙල පළඳනාව පැළඳගෙනය. පසුව එය ඩොලර් මිලියන 2.2 ක මිලකට වෙන්දේසි විය. හොඳම සහාය නිළිය ලෙස නිර්දේශ වූ මහළු රෝස් ලෙස රඟපෑ 87 හැවිරිදි ග්ලෝරියා ස්ටුවර්ට් ද සම්මාන රාත‍්‍රියට පැමිණියේ සමුදුරු හදවත දියමන්තියක් සහිත මාලයක් පැළඳගෙනය. එහි මිල ඩොලර් මිලියන 20 ක් ලෙස පැවසේ.
නිමල් ෆ‍්‍රැන්සිස්
