බංග්ලාදේශයේ රාජ්ෂාහි උතුරු දිස්ත්‍රික්කයේ ගමක ජීවත් වන පවුලකට ඇඟිලි සලකුණු නොමැත. සිම් කාඩ්පත් මිලදී ගැනීම සහ ඡන්ද දායකයින්ගේ හැඳුනුම්පත් සහ විදේශ ගමන් බලපත්‍ර නිකුත් කිරීම වැනි ගැටළු වලට ඔවුන් මුහුණ දෙයි.
බංග්ලාදේශයේ පවුලකට ඇඟිලි සලකුණු නොමැති පරම්පරා තුනක් ඇත. 22 හැවිරිදි අපු සකර් සහ ඔහුගේ පවුලේ පිරිමින්ට ඇඟිලි සලකුණු නොමැති දුර්ලභ ජාන විකෘතියක් ඇති බව පෙනේ.
දුර්ලභ තත්වය ඇඩර්මැටොලිෆියා වන අතර ඇඟිලි අත් පා වල සම මත අගිලි සලකුනු නොමැති වීම මෙමෙ ජාන විකුර්තියේ ස්වභාවයයි. බලපෑමට ලක්වූ පුද්ගලයින් අවශ්‍ය රටවලට ඇතුළුවීමට අපහසු බැවින් එය සංක්‍රමණ ප්‍රමාද රෝගයක් ලෙසද හැඳින්වේ.
2010, විදේශ ගමන් බලපත්‍ර සහ රියදුරු බලපත්‍ර සඳහා ඇඟිලි සලකුණු අනිවාර්ය වූ විට, උත්සාහයන් කිහිපයකින් පසු වෛද්‍ය මණ්ඩලයෙන් සහතිකයක් ලබා දුන් විට විදේශ ගමන් බලපත්‍රයක් ලබා ගැනීමට හැකි විය. ඔහු ගුවන් තොටුපලේදී ගැටළු වලට මුහුණ දෙනු ඇතැයි යන බියෙන් ඔහු එය භාවිතා කර නැත.
ඇඟිලි සලකුණු ලබා දිය නොහැකි නිසා අමල් කිසි විටෙක රියදුරු බලපත්‍රයක් ලබා ගත්තේ නැත. ඔහු සිය බයිසිකලය පැදවීමේදී බලපත්‍ර ගාස්තු ගෙවීමේ කුවිතාන්සියක් රැගෙන යයි, කෙසේ වෙතත්, එය සැමවිටම ඔහුව බේරා ගන්නෙ නැත. ඔහුට දෙවරක් දඩ මුදලක් ගෙවීමට සිදුවී තිබේ. ඔහුගේ තත්වය පොලිසියට පැහැදිලි කිරීමට ඔහු උත්සාහ කළ නමුත් ඔවුන් දඩ මුදල නිදහස් කිරීම ප්‍රතික්ෂේප කර තිබේ.
